Қазақстандағы тұрақты даму үшін қоғамның қатысуын институционализациялау тенденциялары

Аңдатпа

Тәжірибе көрсеткендей, қоршаған ортаға қатысты ең өткір және шешілмейтін қақтығыстар жеке және қоғамдық мүдделер арасында туындайды. Қорларды пайдалану құқығы экологиялық қақтығыстардың себебіне айналады. Қақтығысты реттеудегі шешуші рөл әртүрлі әлеуметтік және экономикалық мүдделері бар қатысушылар арасында делдал ретінде әрекет ететін жергілікті билік органдарына тиесілі. Үкімет шешімдерін қабылдау кезінде экожүйе қызметтерін есепке алу және табиғатты қорғауға байланысты шығындар мен пайдаларды бөлуді түсіну қақтығыстарды болдырмауға және алдын алуға көмектеседі.

Мақаланың мақсаты – қаланы абаттандыруға қатысты мәселелер төңірегінде билік пен жұртшылық арасында дұрыс байланыстың болмауынан туындаған экологиялық наразылық қозғалысының қалыптасуы мен дамуының алғы шарттарын зерттеу. Бұл мақалада әртүрлі мәтіндік дереккөздер негізінде азаматтық жұмылдыру динамикасын және оның негізгі сипаттамаларын қайта құруға мүмкіндік беретін наразылық акцияларын оқиғалық талдау (наразылық оқиғасы-талдау) негізінде қоғамның қатысу факторлары мен механизмдерінің даму хронологиясы қарастырылады.

Биліктің түсінбеушілігі мен алдын алу шараларын қолданбауы шиеленістің одан әрі шиеленісуіне және оның конструктивті емес арнаға өтуіне әкеледі деп сеніммен айтуға болады. Қорытындылар мемлекеттік органдардың шешімдер қабылдауда белсенді рөл атқару үшін жергілікті қауымдастықтың әлеуетін дамыту және нығайту қажеттілігі мен жауапкершілігін көрсетеді. Қоғамның қатысуы, әлеуметтік әріптестік ақпарат жинауда, басымдықтарды анықтауда, шешімдер қабылдауда, олардың орындалуын бақылауда, нәтижелерді бағалауда басқару процесінің жаңа сапасына кепілдік бере отырып, қатысушылардың санын кеңейтеді.